Anekdotes

Op slot
Tegen Flamingo uit Leeuwarden konden bezittingen nooit onbewaakt achter blijven. Daarom gingen alle boxen gedurende speeltijd stevig op slot. Daarbij raakte echter Gerrit Hof opgesloten. Die was namelijk in de rust gewisseld en stond nog onder de douche. Die kon in paniek nog net Sietse vanuit het doucheraampje aanroepen…

Gele schoenen
Gosse Schriemer moest van de trainer nieuwe voetbalschoenen kopen. De oude waren te veel versleten en dat kon zo niet langer. De eerstvolgende wedstrijd had Gosse zijn oude kicks ‘tegendraads’ geel gespoten. ‘Sjoch trainer… nije skuonnen’. Ze hangen nog in de kantine.

Gebroken neus
Ruurd Leenstra stond bekend om zijn bruuske keeperstijl. Met ware doodsverachting ging hij iedere scrimage vol aan… Met een gebroken neus bij teamgenoot Durk de Jager als gevolg.
Ruurd kon vroeger maar nauwelijks gemist worden in de goal. Zodanig dat de teamleden geld lapten om de reis van en naar Wezep te vergoeden. Daar was Ruurd namelijk gelegerd in zijn diensttijd.

Autoschade
Bij de uitwedstrijd naar v.v. Dokkum had Sietse Leenstra een mooi gepoetste wagen uit de eigen showroom gepakt. De gebroeders Gorter letten bij een afslag niet goed op en zetten hun ‘Fiat Pinda’ zo in de achterbak van Sietse…. forse schade natuurlijk. Ja ja… met de Pinda lach je iedereen uit….

De handelaar
Sietse Leenstra had in de jaren ’90 niet alleen al een neusje voor autohandel. Er werd van alles uit zijn kofferbak verkocht. Op de trainingsavonden stond Sietse in de schemer van het parkeerterrein. Sloffen voor trainer Gerard en CD’s en Aussies voor de spelers.

Biertje op het Wad
Na de uitwedstrijd tegen De Monnik op Schiermonnikoog kon het personeel van de veerboot het biertempo van Top niet aan. Sietse Leenstra voorkwam erger en nam brutaal de tapkraan geheel over.

De afslag
Trainer Gerard en Ids Postma waren samen op weg naar Lemmer, met de kleding in de kofferbak. Ids zei; ‘we pakken de tweede afslag vanaf snelweg’. Ids zal nooit meer vergeten dat Lemmer geen 2e afslag heeft. Via Bant kwamen zij én de tas veel te laat.

Feestje in Easterein
Klaas Okkema, de meest relaxte trainer van Top 1 ooit, hield een BBQ voor het team in Oosterend. Dat hebben ze daar geweten. Bier, feest, muziek en…. karbidschieten. Heel Oosterend weet het nog. De binnenband van een kinderfietsje moest er aan geloven. Die bleek de volgende dag van het buurmeisje te zijn. De hele ploeg sliep de roes uit in, op en rondom het huis. Ids onder de kar, Gerrit onder de waslijn en Anne in het klimhuisje van de naastgelegen speeltuin.

Vliegbasis
Nog niet zo heel lang geleden was Top 3 ingedeeld bij clubs in het Noorden van Friesland. Zo ging de reis o.a. naar Berlikum, Oude Bildtzijl en Stiens. Toen we met drie auto`s zouden afreizen naar Vrouwenparochie wist Gosse wel een snelle route dus de Tom Tom hoefde niet ingeschakeld te worden. “Rij maar achter mij aan”. Zo gezegd zo gedaan. Iedereen was dan ook vol lof over de weg die gekozen werd. Het schoot lekker op. Vooral het laatste weggetje was niet zomaar te vinden. Hier was een deskundige aan het werk. Tussen de bomen en een boerenerf kwam er een prachtige asfalt weg tevoorschijn, die zou ons snel om Leeuwarden heen loodsen. Maar na een paar kilometer kwamen er wat gaten in het wegdek en vroegen we Gosse toch even of we wel goed zaten. “Gewoan troch ride dit komt wol goed”. Na vele hobbels en meer zand dan asfalt liep de weg dood. Ook de andere twee auto`s kwamen tot stilstand. De Tom Tom werd aangezet maar we waren ergens waar geen weg was we stonden niet op de kaart! Maar wel naast een loods met een dak van gras…..militair Watze die mee was wist het antwoord. We stonden op de vlakte naast het munitiedepot van vliegbasis Leeuwarden. Tja.

De Kuil van Koudum
Voetballen in de kuil van Koudum was altijd een belevenis. Maar helemaal in het seizoen 2001/2002. Top 3 stond 1-0 achter en mocht aftrappen. Schopt Wybe Valkema de bal bij de aftrap dus vanaf 50 meter op de goal. En het wonder geschiedde. De wind komt onder de bal de keeper reageert te laat en de bal zeilt zo de kruising in: 1-1. Heel Top blij. Maar de blijdschap kalfde later het seizoen wel steeds verder af. Want dat seizoen waren de aftrappen van Top 3 redelijk voorspelbaar. Alle ballen vlogen richting vijandelijk doel maar u snapt het al. Het wonder is nooit meer herhaald.

Verkorte route
G. Rolsma was de fanatiekste trainer die TOP gehad heeft. Wanneer het veld te slecht was om er op te trainen moesten we de hardloopschoenen van huis halen en werd er een duurloop door het dorp gehouden. De route liep door Oppenhuizen, Uitwellingerga, onder de brug van het Prinses Margrietkanaal door richting Sneek en via het industrieterrein weer terug naar het sportcomplex wat toen nog aan de Noardein gelegen was. De eerste keer werd Rolsma (die al snel de bijnaam shagje had) richting de Lytse Sudein gestuurd, waardoor hij als laatste binnen kwam. De daarop volgende keer wilde hij niet weer als laatste binnen komen en liep daarom meteen al een heel eind voorop. Doordat een groep stiekem een kortere route langs het voormalig tramhuisje nam en een volgende groep de route verlegde over de Forbiningswei was het wederom Shagje die als laatste binnenkwam. Shagje begreep hier helemaal niets van en liet vervolgens Jappie de Vries en Uiltje de Jong met de auto de kilometers van de route berekenen.